Reacties

Intensive bij de Niki Stichting

Sinds een aantal jaar kan ik er niet meer omheen. Toen ik op 32-jarige leeftijd vertelde dat ik in mijn jeugd seksueel misbruikt was door mijn oom, kreeg ik toenemende last van dissociatieve klachten en later ook pseudo-epileptische aanvallen. In het ziekenhuis ben ik uitgebreid medisch onderzocht en kreeg ik de diagnose conversiestoornis. Later is er ook een post traumatische stress stoornis (PTSS) bij mij vastgesteld.
Ik wist dat ik mijn verleden moest gaan verwerken zodat ik weer een toekomst had. Via de veilige chat van Stichting Project Speak Now kwam ik in contact met Marjolijn van Oijen. Later ben ik naar lotgenotendagen geweest van o.a Stichting Revief waar ik tijdens de verwendag in 2015 de gelegenheid kreeg om een craniosacraal behandeling van haar te ontvangen. Indertijd waren mijn conversieklachten zo heftig, dat mijn systeem door de zachte en subtiele aanrakingen compleet dissocieerde.
Niet lang daarna ben ik voor 4 maanden opgenomen geweest om te werken aan mijn conversie. Ik heb daar meerdere therapieën gevolgd, van groepspsychotherapie tot ontspanningstherapie. Regelmatig dacht ik terug aan de zachte en subtiele aanrakingen waar ik naar verlangde, maar tegelijkertijd voelde ik de angst om te dissociëren. Na mijn ontslag uit de kliniek kwam ik weer in contact met Marjolijn.

Zij nodigde mij uit om een aantal dagen bij haar in retraite te gaan, om even bij te komen, uit te rusten, te voelen en ervaren wat er op dat moment nodig was. Inmiddels durfde ik meer op mijn intuïtie te vertrouwen en heb een aantal dagen bij haar en Karel (haar partner) mogen verblijven. De warmte en de gastvrijheid waarmee ik werd ontvangen voelde meteen prettig aan. Wellicht komt dat ook door de poezen en cavia’s. De rust en ruimte die de stenentuin uitstraalde maakte dat ik het overige verkeer die door de relatief drukke Dorpsstraat reed nauwelijks meer opmerkte.
De dagelijkse cranio-behandelingen die ik mocht ontvangen van Marjolijn zorgde ervoor dat ik steeds meer durfde te vertrouwen op mijn eigen lichaam. Ik kon de zachtheid en subtiliteit van de aanrakingen steeds meer toelaten. De onrust die in mijn lichaam zat opgeslagen heb ik mogen ontladen, mijn angsten heb ik onder ogen durven zien, mijn verdriet heb ik mogen uithuilen en mijn kleine meisje in mij heb ik kunnen troosten. Al wandelend door de prachtige omgeving heb ik alles kunnen integreren.
Ik weet dat ik er nog niet ben, maar heb wel weer een stapje gemaakt in het proces van heling. Als je wilt, kan jij die stap ook maken!
Maaike

Ik heb de cursus, “ Ik blijf er bij” bij de Niki stichting gedaan. Toen heette die nog “Dissociëren is af te leren”. Dat afleren is voor iemand met DSNAO wat hoog gegrepen. Zelf had ik als doel wat meer grip op dissociëren te krijgen. Ik vond de cursus netjes opgezet en uitgewerkt. Er waren veel nuttige tips en het was voor het eerst dat ik echt over dissociëren met lotgenoten gedeeld heb. De sfeer was informeel en vriendelijk, er was veel ruimte om ook de gebeurtenissen en processen van een ieder op dat moment even aandacht te geven. De groep inclusief de trainsters voelde vriendelijk en veilig.
Ik heb zelf meer inzicht in mijn dissociëren gekregen. Ik heb het nu vaker door wanneer ik dissocieer en kan soms ook keuzes hierin maken, wel of niet en hoe welke vorm. Ik voel het eerder aankomen en kan soms vooraf al maatregelen nemen.
Ik ben blij dat ik deze cursus heb gevolgd!
Stefanie.

 

“Ik ben al enige tijd in behandeling bij Marjolijn. Een onderdeel dat we in de therapie hebben aangepakt was het verminderen van de dissociatieve klachten waar ik last van had. Ik heb verschillende dingen geleerd zoals bijvoorbeeld het herkennen van mijn triggers, zowel in mijn denken als in mijn lijf waar ik ze voelde. Door steeds maar weer te oefenen en te herhalen heb ik geleerd om minder te dissociëren en steeds maar dingen te vermijden. Wat voor mij heel erg belangrijk is geweest (en nog steeds is), is dat ik nu weet dat ik zelf een keuze kan maken wat ik doe…ga ik dissociëren of ga ik dat niet doen.
Ik ervaar steeds meer dat ik zeggenschap heb over mijn lichaam en wat daar gebeurt. Dat geeft me een enorme kracht om op de weg die ik ben ingeslagen door te gaan!!”
Tjitske.

Geef een reactie